«مارتین دی ووس» که با نام devos50 شناخته می‌شود، تا حد زیادی از مهندسی معکوس استفاده کرده است تا بتواند اولین نسخه از سیستم‌عامل آیفون را که در سال 2007 برای نسل اول آی‌پاد تاچ معرفی شده بود، شبیه‌سازی کند.
البته این پروژه برای دی ووس بسیار طولانی بوده و بیش از یک سال طول کشیده است تا این توسعه‌دهنده بتواند نحوه شبیه‌سازی مواردی مانند ویژگی پشتیبانی چند‌لمسی و سایر اجزای سخت‌افزاری را پیدا کند.
به گفته دی ووس، بخش دشوار این پروژه،شبیه‌سازی اجزای سخت‌افزاری آی‌پاد تاچ بوده است. به همین دلیل او تصمیم گرفته تا به‌جای آیفون، از اولین نسخه سیستم‌عامل آیفون برای آی‌پاد استفاده کند، زیرا نسخه آیفون نیاز بیشتری به شبیه‌سازی اجزای سخت‌افزاری دارد. علاوه‌بر‌این، دی ووس iPhone OS 1.0 را برای این کار انتخاب کرده است، چون این نسخه نسبت به نسخه‌های جدیدتر دارای مکانیسم‌های امنیتی بسیار کمتری است.
با وجود تمام این موارد، پروژه نهایی کاملاً کاربردی به‌نظر می‌رسد و سیستم‌عامل آیفون 1.0 با کمک یک پلتفرم مجازی‌سازی منبع باز به نام QEMU با موفقیت شبیه‌سازی شده است.
