قراردادهای ریکاردین، قراردادهای نسل بعدی قراردادهای هوشمند هستند که اولین بار در سال ۱۹۹۵ توسط یک برنامه نویس معروف به نام یان گریگ معرفی شد که اکنون بخشی از مفاهیم بلاکچین محسوب می‌شود. قرارداد هوشمند توافقی بین دو طرف است که براساس مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های از پیش تعریف شده اجرا می‌شود، قرارداد ریکاردین با ثبت تمام جزئیات توافقنامه در فرمتی قابل خوانده شدن توسط ماشین و سپس اجرای آن در صورت نیاز، یک قدم فراتر می‌رود.
قابلیت قرارداد هوشمند توسط پلتفرم اتریوم معرفی شد و یکی از محبوب‌ترین و نوآورانه‌ترین ویژگی‌ها، نه تنها برای پلتفرم بومی خود بلکه برای همه پروژه‌های بعدی بدل گشت؛ چرا که در نهایت به صدور دارایی‌های دیجیتالی کمک خواهد کرد که روز به روز رایج‌تر می‌شوند. EOS، که به عنوان جانشین اتریوم و یکی از بزرگترین سکه‌های دیجیتال/پلتفرم‌ها بر اساس ارزش بازار شناخته شده است، پشتیبانی از استفاده از قراردادهای ریکاردین در پلتفرم خود را اعلام کرده است.
