این روش از نسخه‌ای از تکامل شبیه‌سازی شده برای ایجاد ربات‌هایی استفاده می‌کند که می‌توانند کار خاصی را انجام دهند مانند حرکت رو به جلو. پیش از این، ایجاد ربات‌های تکامل‌یافته شامل تولید تغییرات تصادفی، آزمایش آن‌ها، اصلاح بهترین عملکردها با تغییرات جدید و آزمایش مجدد آن نسخه‌ها بود.
او و همکارانش در عوض به روشی به نام نزول گرادیان روی آوردند که بیشتر شبیه تکامل هدایت شده است. این فرآیند با طراحی بدنه‌ای که به‌طور تصادفی برای ربات ایجاد می‌شود، شروع می‌شود؛ اما با تکامل تصادفی تفاوت دارد؛ زیرا به الگوریتم این توانایی را می‌دهد تا میزان عملکرد یک طرح بدنی معین را بسنجد. برای هر تکرار، هوش مصنوعی می‌تواند مسیرهایی را که به احتمال زیاد منجر به موفقیت می‌شود، طی کند.
محققان در شبیه سازی‌های کامپیوتری، طراحی ربات‌های خود را به صورت اشکال تصادفی شروع کردند. آن‌ها توسعه حرکت زمینی را به هوش مصنوعی سپردند و سپس ربات‌های نوپا را در یک محیط مجازی رها کردند تا تکامل پیدا کنند. ۱۰ شبیه سازی چند ثانیه طول کشید تا به حالت بهینه رسید.
