ميل غريزی انسان به گفتگو و ابراز وجود، شايد يكی از دلايل مهم انباشتگی اطلاعات در فضای مجازی است.
گفتگو كردن؛ روشی مهم و كارآمد برای تخليه روانی و رهايی از ناراحتی است.
رشد سريع گروههای مجازی، بيانگر وجود نوعی نياز به ارتباط در فضايی است كه این امكان را به افراد ميدهد تا ضمن بيان دغدغهها، علائق و تجربيات خود، در خصوص تجربيات افراد ديگری كه گاهاً ناشناس نيز هستند، اطلاعاتی را كسب كنند.
دنیای مجازی فضایی برای ناخودآگاه فرد ایجاد میکند تا تمایلات، تعارضات و دغدغههای خویش را در قالب نوشته، عکس و استیکرها، بروز دهد و بنابراین باید مراقب این ترواش بی مهابای ناخودآگاه بود!
متاسفانه چت كردن، مشاركت مجازی را جایگزین مشارکتهای عاطفی، خانوادگی، سياسی و معاشرت رو در روی اجتماعی كرده و نوعی رابطه غير حقيقی را بر فضای مناسبات ميان افراد حاكم كرده است كه اين امر پيامدهايی چون كاهش سرمايههای اجتماعی، انزوا و بريدگی از مشاركتهای محسوس و عينی را در بر داشته است.
برای انتقال مناسب پیام در دنیای مجازی چه نکاتی را باید مد نظر داشت:
کلام برای “منعقد شدن” به عناصر: زمان، موقعیت، شخص، شکل و محتوی سخن، صوت، لحن، تماس چشمی(بویژه)، زبان بدن و گفتگوی چهره به چهره نیاز دارد.
بهترین حالت برای “انعقاد کلام” این چنین است:
– انتخاب زمان مناسب
– لحاظ موقعیتی بجا و سنجیده
– گوینده آگاه به موضوع با بیان شیوا، سخن صحیح و در جریان گفتگویی پویا و البته کوتاه.
ماهیت دنیای مجازی، بصورتی است که اصولاً شکلگیری این پیوستار، امکان پذیر نیست!
بنابراین؛ بحث و جدل و مناظره در چنین فضایی ( که اصولاً در شرایط گفتگوی دنیای واقعی، امکان پذیر است) کاری ست بدون نتیجه! که عموماً باعث دلخوری و رنجش افراد میشود.
ساختار دنیای چت موبایل، جایی است برای پستها، صوت، فیلم و کلیپهای کوتاه و اشاره به لینک و مآخذ مطالب عمیقتر و بلندتر. همچنین کاربرد مناسبی دارد برای تبلیغ و اطلاعرسانی و تبادل لینکهای سودمند.
در دنیای مجازی حداکثر تمرکز آدمی، به اشارت و لمس انگشت یکی از دستانمان است! یعنی: سرعت بالا، سیالی و زمان محدود و بنابراین مطالب کوتاه بهتر پاسخ میدهد.
همچون دنیای واقعی “مدیریت زمان” یک ضرورت برای فضای مجازی است.
متاسفانه اکثر کاربران در طول شبانه روز و در هر موقعیتی مطلب خود را بارگذاری میکنند!
در حالیکه کسی در رختخواب است! فردی دیگر در پشت میز کار، آقایی در حال رانندگی! و خانمی در کنار خانواده، همه در کلافی در هم تنیده به بحث و جدل و گفتگو مشغولند! غافل از آنکه هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد..!
در فضای مجازی در عرض ثانیهای، هزاران مطلب بیسند و مدرک در حال پخش است و کسی هم مسئولیت آن را قبول نمیکند!