اگرچه پدیده آواتاریسم پیش از جیمز کامرون در سریال‌ها و انیمیشن‌ها به خورد علاقه‌مندان سینما و سرگرمی و هنر داده شده بود، اما اهمیت پروژه آواتاریسم امروزه در اساس و محور فضای مجازی و شبکه‌های به اصطلاح اجتماعی مشخص می‌شود که آدم‌ها در شکل و شمایل مجازی و غیرواقعی و در پوسته‌ای آواتارگونه با یکدیگر ارتباط گرفته و از این طریق تحت تسلط شبکه‌ای عنکبوتی مانند همان درخت ایوا در فیلم «آواتار» قرار می‌گیرند که همه ذهن و فکرشان را کنترل می کند.
