تیمهای دانشجویی باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان برای اجرای 8 طرح فناورانه انتخاب شدند/ پیوند تقاضامحور صنعت و دانشگاه بر مدار دانشجو
جلسه انتخاب مجریان طرح‌های فناورانه دیجیبامن،در محل ستاد مرکزی باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان برگزار شد. در این رویداد نیم‌‌‌‌‌‌روزه، محمد نژادپور مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان، رحمان‌‌‌‌‌‌پور به عنوان نماینده بخشی از صنعت مخابرات ایران، فربد رزازی معاون دانشجویی باشگاه، حمیدرضا حسین‌زاده مدیر پژوهش و پایش باشگاه، محمد ایزدی‌خواه مدیر طرح‌های پژوهشی باشگاه، مینا هاشمیان مسئول بخش اکوسیستم و زیست‌بوم هوش مصنوعی بنیان، مرتضی بنایی مسئول پلتفرم دیجیبامن، رضا عابدینی مسئول مجموعه رصد وآینده‌پژوهی دیده‌‌‌‌‌‌بان و همچنین جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد و اساتید راهنمای آنان که متقاضی دریافت طرح‌های فناورانه دیجیبامن بودند، حضور داشتند.
دانشجویان پیشنهاد‌دهنده طرح‌ها در قالب 14 تیم پژوهشی، کاندیدای اجرای 10 طرح فناورانه بودند. این طرح‌ها از بین 20 طرح فناورانه که از بطن مجموعه‌‌‌‌‌‌ای از پروژه‌های بزرگ تحقیقاتی و صنعتی استخراج شده و نیاز واقعی کارفرما بود، انتخاب شده بودند و در پایان و پس از بررسی پروپوزال‌‌‌‌‌‌های ارسالی، ارائه دانشجویان و ارزیابی‌‌‌‌‌‌های لازم، 8 طرح برای اجرا به تیمهای فناور برتر اختصاص یافت.
برنامه باشگاه تربیت و راهبری پژوهشگران جوان در بستر نیازهای واقعی پژوهشی است
رزازی، ضمن اظهار خرسندی و تشکر از توجه ویژه پردیس نوآوری و فناوری بنیان و پلتفرم دیجیبامن در به‌کارگیری دانشجویان مستعد در طرح‌های تقاضامحور فناورانه، افزود: “برنامه بلندمدت باشگاه، تربیت و راهبری پژوهشگران جوان در بستر نیازهای واقعی پژوهشی و فناورانه دانشگاه است. این مسیر هم مسیر پژوهش دانشگاهی را تصحیح و واقعی می‌کند و از بدسلیقگی و انحراف در این موضوع می‌کاهد و هم به دانشجویان، به‌صورت عملیاتی لذت پژوهش و انگیزه یادگیری مبتنی بر پروژه را می‌‌‌‌‌‌چشاند. دانشجویان در این مسیر، فعالیت پژوهشی را برای تحویل به یک کارفرما و با محوریت فعالیت خودشان آماده می‌کنند، در عین اینکه توسط استاد مشاور طرح، راهبری، حمایت و هدایت می‌شوند و تنها نیستند.” وی با اشاره به محوریت طرح‌های پژوهشی دانشجویی در باشگاه، طرح‌ها را عامل انسجام و یکپارچگی فعالیت‌های پژوهشی دانشجویان دانست.
رزازی افزود: “باشگاه، از آن دسته از طرح‌های پژوهشی دانشجویی استقبال می‌کند که اولا تقاضامحور باشند، دوم اینکه پیشنهاد طرح در یک فضای رقابتی و با زمانبندی برگزیده‌شده باشد و کارفرما در انتخاب طرح دخیل باشد و سوم اینکه ارزیابی خروجی کار، بیشتر از آنکه بر اساس دستاوردهای مرسوم انتهای طرح نظیر مقاله یا اختراع یا نظایر آن سنجیده شود، بخشی از جریان علمی بزرگ‌تری محسوب شود و لذا موفقیت کار بر اساس میزان مشارکت در جریان و شبکه پژوهشی مرتبط با طرح سنجیده شود. این مشارکت می‌تواند میزان تعامل یا سهم داشتن در رشد این جریان علمی باشد. با این نگاه، دانشجو در یک فضای انتزاعی به پژوهش نمی‌پردازد و ارکان دیگر پژوهش نظیر کارفرما، استاد مشاور طرح، جریان علمی مستقر، همکاران با زمینه‌‌‌‌‌‌های مشابه، محیط تعامل و هم‌افزایی و نظایر آن نیز در کنار او هستند. امیدواریم باشگاه‌‌‌‌‌‌های همه واحدهای دانشگاهی به این عناصر توجه داشته باشند و در وهله اول به دنبال کارفرماهایی بگردند که توان عرضه پروژه‌های خرد برای برگزاری رویدادهای مشابه و دارای صبر کافی برای حصول نتیجه باشند. در این زمینه واحدهای دانشگاهی به دنبال تامین حمایت خرد پژوهشی هزینه طرح‌ها از سوی کارفرما باشند و نه درآمدزایی برای واحد دانشگاهی یا برای دانشجو و استاد. حتی صحیح‌‌‌‌‌‌تر آن است که باشگاه واحدها نیز با تخصیص منابع طرح‌های دانشجویی باشگاه‌‌‌‌‌‌ها در این مسیر، به جاری شدن این جریان مهم کمک کنند و منتظر حمایت صددرصدی صنعتی برای تامین هزینه‌های طرح‌ها نباشند. شاید در نگاه اول این فرآیند برای کارفرما به حصول دستاورد طرح منجر شود، اما مهم‌تر از آن، نیروهایی را تربیت می‌کند که کاملا با مسائل آن صنعت خاص محشورند و بهترین همکاران آینده آن صنعت هستند. ان‌‌‌‌‌‌شاءالله این مسیر، دانشجویان ما را در محیط دانشگاهی متناسب با نیازهای جامعه تربیت می‌کند و دغدغه دانشجویان در زمینه اشتغال و مهارت‌های مورد نیاز جامعه در این زمینه را کمتر می‌کند.”
صنعت، انجام کار واقعی خود را به دانشگاه واگذار کرد
محمد نژادپور مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان بیان کرد: هدف از تشکیل این جلسه را از سه منظر مورد بررسی قرار داد و گفت: “اولین منظر تشکیل اینگونه جلسات، انتقال فناوری‌های فضای مجازی از یک عرصه زیرساخت حکومتی و دولتی به حوزه اقتصاد مردمی است. فضای مجازی بالاترین سطح اثرگذاری و مشارکت را نزد مردم دارد. ما به دنبال مردمی کردن حکمرانی در فضای مجازی هستیم. یکی از وجوه مردمی‌‌‌‌‌‌کردن این است که کارها از شرکت‌های بزرگ خارج شود و بین افرادی که تخصص و تبحر لازم را در کارها دارند، توزیع شود. یکی از مظاهر این قضیه، در قالب برنامه طرح‌های تقاضامحور پژوهشی باشگاه و تشکیل جلسه انتخاب مجریان طرح‌های فناورانه دیجیبامن شکل گرفت.”
او منظر دوم را نقش دانشگاه مطرح کرد و گفت: “امروزه دانشگاه‌ها صرفا دانشگاه علمی نیستند، بلکه ما به سمت دانشگاه نسل 3، 4 و 5 حرکت می‌کنیم و در متعالی‌ترین حالت می‌توانیم بگوییم دانشگاه نقطه اتصال جامعه، علم، صنعت، حکمرانی و محیط زیست است. این پنج رکن باید در کنار هم قرار بگیرند و دستاورد دانشگاه باید تعامل و هم‌افزایی بین این پنج محور تعریف شود که یکی از مظاهر این موضوع در تشکیل این جلسه دیده شد و صنعت به مجریان دانشگاهی متصل شد. بنابراین موضوعی که ما سال‌ها با نام‌های مختلف برای مشارکت صنعتی دانشگاه داشتیم، جلوه کرد و یک صنعت، انجام کار واقعی خود را به دانشگاه واگذار کرد.”
نژادپور به عنوان منظر سوم، ضمن اشاره به بیانات مقام‌معظم‌رهبری در بیانیه گام دوم درخصوص ورود به دومین مرحله از خودسازی، جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی گفت که در مسیر خودسازی تا تمدن‌سازی نیاز است دنباله‌‌‌‌‌‌ای از حلقه‌های میانی بین لایه‌های حکمرانی و لایه‌های مردمی شکل بگیرد، به گونه‌‌‌‌‌‌ای که ارتباطات ظرفیت‌های مردمی و دانشگاهی را به نیازها و مسائل حکمرانی متصل نماید. ما چه از مظهر بیانیه گام دوم و چه از بعد دانشگاه‌های نسل جدید و چه از منظر ارتباط صنعت با دانشگاه نگاه کنیم، اجرای اینگونه برنامه‌‌‌‌‌‌ها، شکل‌‌‌‌‌‌گیری مظهر بسیار زیبایی از تلاقی تقاضا و تخصص با محوریت باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان دانشگاه آزاد اسلامی است.
نژادپور در خصوص سکوی دیجیبامن اینگونه توضیح داد که ما برای ایجاد یک رابطه سیستماتیک در الگوهای چندوجهی، نیاز به ساختاری پلتفرمی داشتیم. یعنی به جای ایجاد واحدهای انسانی که این ارتباطات را برعهده بگیرند، ارتباطات واحدهای سازمانی را در قالب یک پلتفرم دنبال کردیم. این پلتفرم، همان‌طور که اسمش نشان می‌دهد، به صنعت و به حکمرانان و جاهایی که در حوزه فضای مجازی و دیجیتالی شدن نیازهایی دارند، بیان می‌کند که دیجیتالی شدن خود را به من بسپار. دیجیبامن یک بستر CtoC و BtoC است که به صورت سیستماتیک، متقاضی دارای مساله را در صنعت، به یک ظرفیت از جامعه بزرگ ایران و متخصصان برقرار می‌کند.
نژادپور در مورد آینده دانشگاه آزاد با توجه به همکاری با صنعت‌‌‌‌‌‌های مختلف گفت: “یک دانشجو در مقاطع مختلف تحصیلی باید حس کند که کاری که انجام می‌دهد مفید است. در واقع سپردن پروژه‌ها به دانشجوها باعث می‌شود دانشجوها بتوانند در جامعه و صنعت نقش‌آفرینی کنند و از سوی دیگر، صنعت در کنار دانشگاه با دانشجو تعامل و هم‌افزایی داشته باشد و در تربیت نیروی متخصص آینده خود نقش ایفا کند.”
مسئول پردیس نوآوری و فناوری بنیان ادامه داد: “با وجود اینکه در این جلسه برخی از دانشجوها ترم اولی بودند، اما بخشی از سبد پروژه‌ها و ریزپروژه‌‌‌‌‌‌ها در اختیار آنان قرار گرفت تا آنها نیز در میدان این محک قرار بگیرند. این ماجرا حسن‌‌‌‌‌‌های فراوانی برای دانشجویان در بردارد، به این دلیل که دانشجو با نیاز واقعی در داخل صنعت مواجه می‌شود و مسیر آموزشی، پژوهشی و حتی پایان‌‌‌‌‌‌نامه و آینده شغلی‌اش، تحت تاثیر این ماجرا قرار می‌گیرد. همچنین بیان شد که این پروژه‌ها که در قالب طرح‌های فناورانه ارائه شده‌‌‌‌‌‌اند، در بستر یک جریان علمی است و قرار است دانشجویان در این جریان علمی قرار بگیرند و در ادامه بخش‌های دیگری از همین کار نیز به آنها واگذار شود. همچنین به دانشجویان، قول حمایت از این دانشجویان در قالب شتاب‌دهنده‌‌‌‌‌‌های مرتبط با بنیان داده شد که می‌تواند منجر به ارتقای مهارت‌های عملی توسط دانشجویان و در نهایت اشتغال و کارآفرینی آنها شود.”
